Granada, Nicaragua, may 5th
Waving me off in Granada takes a few days. Starting on wednesday at the motorcycle club, friday with Wayne eating fish with little teeth from the sweet water lake, going over in a big party at saturday night at Jimmy’s restaurant. He plays sixties, rock ‘n roll & country. A variety of people show up, I seemed to have gathered quite a bizarre collection of Gringo’s, Nica-Gringo’s & Nica’s in the few weeks that I stayed here. The whole human spectre is present, a fitting statement says: Nicaragua, land of the wanted & unwanted. On sunday Jimmy, Brian and myself go to the Hippica in San Marcos. The whole town is closed for th annual horse parade. The motorcycle club has a deal with one of the restaurants, if we show up on our bikes and park them in front, we have free food & drinks all day long. Great! In the evening we terurn, but it takes time. Brian’s light goes down, Jimmy’s rear wheel sprocket turns loose and in the dark we wrench with the light of some mobile phones, my bike falls over on the wind. When we finally enter Granada my generator goes down. This is the third time since the start of this roadtrip in Alaska. There are two days left before my import permit for the bike expires!
On monday I start with my permit. With Brian I hop onto the bus to Managua. From the offices of Immigracion, Policia Transito Nacional (national traffic police) we end up with Aduana (customs). On tuesday I have to come back. On the appointed time they are closed! Later I learn that it is custom to show up two hours in advance. On wednesday I finally receive my permit. Time for the bike.
Following advice I go to a local mecanic who wrenches on Harley’s. We make a deal and start working. As expected my armature within the generator broke down. Coco, the mecanic who looks like if he could be Maradona’s twin brother, needs more money to get the armature rewinded. Thursday everything will be fixed. Thursday turns into friday, turns into saturday turns into monday. In the weekend I hear stories about Coco’s cocaine habits. On tuesday more money is needed. To make matters worse Coco’s lying about doing tests etcetera when I notice that they just fucked up my armature, so no tests possible. Nighttime I make my decision. I want my bike out. But to say it rudely, he has got me by the balls. My bike and parts are in his dirt floor shop. Now it’s my turn to lie. I make up a story about commitments next week in Panama and I manage to get the bike out. Then Coco disappears and I don’t have my parts. His helpers (12 and 7 years old, no school for them!) don’t know where the parts are. We look all over. I even search in his bedroom (big word for a bed and giant tv screen in a corner of the shop separated by curtains). Nothing. Eventually Coco shows up again. With my parts. He wants a lot of money for his work. We negotiate and I can leave. But I am worse off than before, they screwed up my armature!!!
Ha die Gerb,
Je verslag leest als een donker hoofdstuk uit Lord of the rings, maar ik ben blij weer wat van je te lezen en het verklaard de lange stilte van de afgelopen tijd rond jou. Je beschrijving van binnenuit geeft een interressant beeld van de mensen in dit Midden-Amerikaanse land, the wanted and unwanted maar zo te lezen weet je met beide prima om te gaan. Jammer dat je ernstig opgehouden wordt door een junk die uit was op je dollars, maar zoals met iedere reis van deze omvang zijn er lichte en donkere bladzijden te schrijven.
Het vervolg zal ongetwijfeld weer een paar prachtige verhalen opleveren. Ik vermoed dat er een heel andere Jan Gerben thuis zal komen, wanneer hij dan ook thuiskomt. The road goes ever on.
Groet Ary.
Beste Jan Gerben, wat een avonturen, het is zoals je placht te zeggen : GEWELDIG, maar er zijn dus ook momenten dat je het even niet meer ziet zitten. Zit thuis rustig naar het Bevrijdingsconcert op de Amstel te kijken, terwijl jij je nu belangrijkste bezit : de motore haast uit de slaapkamer van de garage moet bevrijden. Van enige afstand onder een warm dak, leef ik van harte met je mee, en zie er naar uit je weer hier te ontmoeten, waar ik druk ben met de ultieme DBC implementatie : in de keten voor integrale zorgverlening, als je terugkomt is er heel wat veranderd, zouden er nog ziekenhuizen zijn ? Het gaat nu echt om de patient ! Groet en Geniet Jacob
Hoi JG
Fijn om weer wat van je te lezen. Begon me al zorgen te maken. Je weet nooit in die landen zoals je zelf al beschrijft. Goed dat je Betsy weer terug hebt. Ik hoop dat alles wel met haar in orde komt. En met jou. Hier veel gebeurd. Helaas zijn een aantal dierbaren gestorven in mijn omgeving. Ook nog even een week in Oostenrijk geweest en heb daar weer mooie bochten gezien om met de motor te rijden. Dus ik denk dat ik toch maar weer een motor moet gaan aanschaffen.
Ik ga morgen weer starten met werk.
Groetjes en ik hoop snel weer iets van je te horen.
Helen
Hoi Jan Gerben,
Niet leuk zeg, zo’n verhaal. We zijn gewend om te lezen, dat het altijd goed met je gaat. Maar ja, niet altijd is alles even leuk.
Vanavond is het weer Fabeltjeskrant, met John, Rob, Jan en Jasper. Ik (we) hopen dat je inmiddels een betrouwbaar wikkelbedrijf hebt gevonden. waar je je anker kan laten repareren.
Ik heb net je verhaal voorgelezen aan bovenstaande personen/figuren en zij gaan je ook nog en hart onder de riem steken.
groetjes Jannie.
Dag dokters hier wat wetenswaardigheden van het thuisfront.
Allereerst moet je voor mijn gevoel niet zolang tussen je stukjes laten zitten.
Want ik denk dagelijks, hoe zou het gaan, waar zou ie zitten en als alles maar goed gaat.
Trouwens ik ben niet de enige, want ik krijg zelfs uit Friesland berichten binnen van mensen die bezorgd zijn.
Ik ben je broer op Koninginnedag tegengekomen en dus gehoord dat je pech had en dat verder alles okee is.
Dus geen griep verschijnselen, oid.
Het gebobt of gefopt projekt van Hans is nagenoeg klaar.
Wellicht heb je de foto,s ontvangen van Hans.
Maar ook hier, helaas loopt het niet zoals het hoort.
De Lib. maakt rare klappen, van alles geprobeerd en komen waarschijnlijk bij de nokkenas trein, uit.
Nou het zal wel io komen want de techniek erachter is niet echt wat je zegt high-tech.
Neemt niet weg dat het wel zoeken is. Nou dokters de rest van het wiskeyteam zal later wel reageren, behalve Jan natuurlijk want die houdt er niet zo van.
Maar je weet dat ie je alle goeds toewenst. gr Ton Dek.
Moeilijk om nog iets toe tevoegen, ik benne terug van 5 daagjes ardennen met ons 4t jes, verder loopt eind juni mijn arbeidscontract af en zal ik wat anders moeten hebben/zoeken ,wat moeilijk zal worden in deze tijden. moraal waar je ook bent, problemen zijn er ook steeds wel. see you soon Jasper.
Ook de groeten van John en Rob Sp
Hi JG,
Fijn weer wat van je te horen,we keken erg vaak naar de mail ,(normaal zijn we niet zo snel..).We weten dat je een grote vent bent maar Joyce maakte zich toch wel zorgen, niet helemaal onterecht blijkt nu.Heb je alleen je oude verkennerszakmes bij je, ben je al stiekem aan het trainen voor de zwarte band of red je het met woorden???
Je bent in ieder geval weer on the road. Zorg je de griep voor te blijven?
We genieten van je prachtige reisverslag, maak het niet te spannend ok.
Connor is al bijna een jaar, en begint te kruipen en kraaien.
We zijn druk aan het klussen, ladders en witkwasten in de aanslag, weinig spannend, tot je er bijna naast stapt dan toch.
Erik gaat alweer bijna op superrally, hopelijk zonder al teveel sleutelen onderweg.
We missen je nu toch wel erg, geniet van je reis,
Groetjes,
Joyce, Erik en Connor
p,s, Dokters.
Moet gelijk nog ff terug in de tijd.
Denkend aan die keer dat we ook in een soort van hachelijke situatie waren, je accu moest, heroveren, England, 1989 in Stratford up on Avon. Ben je toen ook goed uitgekomen.
gr Ton
Jan, near as I can make out, you’ve had a bitch of a time. Hope all is well by now… By the way, FINALLY got the Dyna out of Belgian customs…took 5 days and way too much money. But it’s good to be back in her saddle again. Any idea when your coming home? I managed to sell your Isle of Man ticket- you’re going to miss a great party! But your adventure does make me jealous!!! Hope to hear from you, ride safe………….steve
he die Gerb
Goed wat van je te horen werd een beetje stil en weinig te lezen
Goed vandat je motor terug gehaald hebt (je weet het een zwarte is nooit te vertrouwen)geintje.Nu blijf schrijven ,kunnen wij blijven lezen
gr
Harry en Diane
He Jg,
Fijn weer wat te lezen,Ik/wij gaan 1dec op pad als het goed komt.
Blijf toch wel een beetje je zelf he ak47 of een belletje tegen de beeren.
Gr Cees
Hoi JG, Gelukkig weer bericht. Elke keer checken en nog steeds de foto van jou en de leuke dame. Wat een verhaal weer. Hoop dat de rest van je trip wat minder dit soort spanning zal zijn. En inderdaad dat je die griep niet oppakt.
Groet!
Myl
Luctor et emergo oftewel op z’n heimerts, lukt ut vandaag nie dan lukt ut merregu. Een goed motto. Tante Lenie is weer helemaal hersteld en loop nu weer de avondvierdaagse. Het gaat dus goed met de oudjes.
Hi,
Wat mooi om een aantal verhalen van je te lezen.
Het is alweer twee maanden geleden dat we beiden in Antigua waren. Ik vroeg me dan ook af waar je nu zou zijn en hoe het met je gaat. De gastvrijheid in Guatemala toen je moter ook kapot was was nog niet zo verkeerd dus!!
Ik ben ook alweer twee maanden aan het werk. Het gaat goed en ik vind het leuk. Op dit moment ben ik druk met de ontwikkeling van vier (brede) scholen in Raalte. Volgende week begin ik in Zandvoort, ook met een school.
Veel succes nog en kijk uit naar nieuwe verhalen!
Groeten
Anouk