Dag John

Dag John

Rionegro, Colombia, 29 december 2011

‘Ha Gee’ waren de woorden waarmee je me begroette op zondagavond, eind november op het Bolwerk in Gouda. ’Weer een oud beestje op gang helpen’ zeg je, als ik mee kijk met je onder de motorkap van de Citroen Snoeck. Ik hou de zaklantaarn voor je vast. ’Aha, draadje los van de dynamo.’ is je diagnose. ‘Lekker he, sleutelen aan oud ijzer’ zeg ik, terwijl je de motorkap naar beneden duwt. Je praat nog wat, eigenlijk best veel voor jouw doen, tegen de chauffeur die lichtelijk nerveus was en nog niet kan geloven dat jouw advies, ‘ik zou even een rondje rijden over de snelweg naar Reeuwijk’ juist is om de lege accu lekker bij te laden. Ik kan me niet meer herinneren of je de chauffeur ‘meneertje’ noemde of niet, je praatte joviaal. De Snoeck vertrekt. Ik help je met de accu en om nog wat spullen in te laden. ’Ja’, zeg je, ‘kijk maar goed naar deze auto, morgen haal ik een nieuwe op en heb ik lekker een paar dagen om de nieuwe auto’, een Volkswagen als ik me goed herinner, ‘in te richten voor een nieuwe dienst begint’.

John, je bent niet meer onder ons. Daarnet kreeg ik het bericht dat je overleden bent. Meer weet ik niet en hoeft voor nu ook niet. Tranen staan inmiddels in mijn ogen. Ook in Colombia komt zo’n bericht hard aan. We weten allemaal in meer of mindere mate dat het leven niet makkelijk is. Jij wist dat als geen ander. De laatste paar weken heb ik je zomaar een paar keer gezien en gesproken. Je was druk, heel druk. Het leek alsof je op een top zat en wist dat een een dal zou volgen. Het dal is gekomen. Je hebt een goed hart dat nu niet meer klopt. Het grootste leed is dat al het goede dat je in je had voor altijd verloren is gegaan. Je had veel om te geven. Die bloei in je leven heb je nooit kunnen bereiken en dat doet pijn.

En dan dit. Dit schreef je op mijn blog in 2008, ‘Ik zat nog even na te denken over ons gesprek net voor dat je wegging. Toen wist je nog niet waarom je deze trip ging maken en ook niet waarom je de Liberator nam en geen nieuwe fiets nou als ik de verhalen lees heb je de goeie beslissing genomen. Geweldige leuke reacties en ontmoetingen dat was met ‘n nieuwe fiets waarschijnlijk niet gebeurd.’

Dankjewel John nogmaals voor jouw steun. Je bent een goed mens, het doet me pijn dat je alleen de nacht bent ingegaan en de rust hebt gezocht. De belofte die ieder van ons in zich heeft om een goed leven te mogen leiden, heb jij niet kunnen volbrengen tot een natuurlijk einde. Jouw pijn daarbij zullen wij niet kunnen begrijpen. Dankjewel voor alle momenten.

Rust zacht.

Dag John.

3 Responses to “Dag John”

  1. Jannie Zijlstra zegt:

    Wat een mooie woorden. Je weet het als geen ander weer geweldig te omschrijven.

Leave a Reply

Kommentare zu diesem Post abonnieren.