Never say goodbye twice

Never say goodbye twice

Granada, Nicaragua, june 4th 2009

My second goodbue party is on saturday, it almost feels normal to say goodbye again to all the people I have come to known in a short period. My temporarily import licence for the bike expires on thursday after that. On tuesday however I feel a little sick. Worse on wednesday, i feel completely exhausted and have a headache all day long. No way I can leave on thursday!

The import license can only be renewed once. I try my luck and go to the customs head office in Managua. I try to get to talk to the managing director but that is a no go. The first officer I talk to gives me little hope, the second however warms up to my story. I need to write a handwritten letter to the director and she will plead for my request. I have to call back on friday to hear the answer. Much to my surprise I get 15 days extra, as an exemption to the rule!

Tomorrow I will leave for Costa Rica. Jimmy three fingers, Brian and Aracelly will accompany me to the border. I´m sad to leave. Life and love in a third world country have mesmerized me. A third goodbye party seems not a smart thing to do, it´s hard to leave as it is.

5 Responses to “Never say goodbye twice”

  1. Harry says:

    he die Gerb

    Ja ik kan het begrijpen ,afsheid nemen is niet leuk zeker als je die mensen niet meer ziet
    klote dat je weer ziek bent geworden maar er is altijd een zonnetje achter de wolken
    he let een beetje op je gezondheid en laat gauw wat van je horen man
    ga je goed en succes met je trip

    Groeten uit regenachtig nederland

    HD

  2. Roy van Hutten says:

    Hallo Jan Gerben,

    Partir c’est mourir un peu, om maar te beginnen met een cliché. Je neemt altijd iets mee van de plaats die je verlaat: herinneringen, ervaringen, kortom: altijd rijker. Als ik lees dat je vertrekt naar een nieuwe plaats, steeds op weg met de motorfiets, springt spontaan de titel van een song van Canned Heat in mijn geachten op: ‘On the road again’. De monotone muziek doet me denken aan het draaien van een motor, terwijl het landschap langzaam aan je voorbij trekt (tenminste, als dat niet aan je zicht ontrokken wordt door bomen of bergen).
    Mocht je dit nummer eens horen (of al kennen) let dan even niet op de tekst, maar laat de muziek tot je doordringen.

    Blijf gezond en reis veilig.

    Roy en Ans.

  3. Ary says:

    I’m going down
    Won’t you help me
    save me from myself
    I hear the sound of a memory
    maybe time will tell.

    Voor elke gelegenheid een tekst maar het gevoel erbij is voor een ieder anders.

    For every single memory has become a part of me.

    Afscheid nemen van mensen die je dierbaar zijn geworden doet altijd pijn, je zal veel redenen hebben gehad om zo lang te blijven hangen in Nicaragua.
    Uiteindelijk zul je je er genoeg van herinneren en er weer een mooi verhaal over kunnen schrijven. Ik moet wel zeggen dat tegenslag en geluk op je lange reis telkens dicht bij elkaar liggen. Maar de reis gaat weer verder en ik ben benieuwd wat de eindeloze kilometers je nu weer brengen, ik vraag mij af of er al een beetje heimwee is naar het “saaie” Holland. Ik hoop dat Old Betsy zich voorlopig even goed gedraagt, en zorg jij goed voor jezelf.
    Cruisin down the highway of your life!

    Groet Ary.

  4. leen says:

    ola amigo, tja ik zat te wachten of op een rondzend mail, of een prive mailtje, en was van plan je vandaag even te schrijven, maar gelukkig je bent door, en het stemt me toch wel tevreden dat je t nu op deze wijze doet. afscheid nemen van zuidamerikanen is een overstroming van gevoelens, die zich uiten in vele tranen en harde geluiden. wacht maar tot dat je straks in zuid amerika bent daar is t nog een graadje erger. hier wisselen zon en regen elkaar af, net zoals veiligheid en onveiligheid, ook hier mag je in de grote steden de deuren van je rijdende auto wel sluiten, want bij een verkeerslicht is ook niet alles veilig, alleen het verschil met zuidamerika is dat je hier geen militairen op de hoek van de straat ziet, en geen guerilla’s op je weg, ik weet niet wat beter is, maar misschien dat jij er iets over kan vertellen.

  5. Helen Strang says:

    Hey JG,
    Fijn om weer iets van je te horen. Vervelend hoor dat je wederom ziek bent geworden, maar wie weet is het ergens goed voor geweest. Life can be a bitch. Maar ik hoop dat je alles goed hebt kunnen afsluiten Nicaraqua. En ben benieuwd wat je in de komende landen gaat zien en welke mensen je gaat ontmoeten. Doe vooral voorzichtig aan en klop Betsy maar goed op haar tank. Take it easy and hope to hear from you very soon.
    Helen

Leave a Reply

Kommentare zu diesem Post abonnieren.