Opnieuw een roadblock

Opnieuw een roadblock

Potosi, Bolivia, 28 (denk ik) november  2009

Even een kort bericht. Ben vanuit Peru via het meer van Titicaca Bolivia ingetrokken, twee kilometer voor de grens nog een lekke voorband. Bolivia ligt volledig op hoogvlakte en is dus koud. Regenseizoen is al begonnen en dat betekent meestal in de middag, avond & nacht volop regen. Via La Paz en Oruro naar Potosi. Dat klinkt simpel maar op de doorgaande route vanuit La Paz werd op een cruciale afslag gestaakt. Dit keer een roadblock waar niemand door komt. Oftewel een gigantische rij trucks, bussen en auto´s. De afslag is in een plaatsje van niks en het enige wat we hoorden was dat waarschijnloijk de volgende dag het verkeer word door gelaten. Tja, wat doe je dan? Met de GPS een eigen route rijden om het roadblock te omzeilen. Inmiddels regende het volop maar toch de dirt roads opgezocht. De eerste kilometers was nog goed te doen, veel keien op een zanderige ondergrond. Daarna kwam de modder. Slechts 1 keer onderuit gegaan dus niks te klagen. Zolang ik met de Libertador maar een beetje vaart kan houden, glij ik er wel door heen. In bochten en hobbels is dat lastig maar te doen. Tot twee keer toe vast komen te staan in de modder, achterwiel zeg maar weggezakt. Toch zonder hulp daar uit gekomen. Toen hield ook de dirtroad op ….  Dwars door de woestijn over struiken, door kleine greppels en uiteindelijk ook nog net omgeploegde akkers. Op 1 struik ben ik blijven steken en inmiddels zo ver gesloopt dat ik een duwtje nodig had. Op boven de 4000 meter is iedere activiteit al behoorlijk uitputtend, laat staan je eigen motor tot twee keer toe los trekken uit de modder. Uiteindelijk dus op de weg weer uitgekomen. Over dit offroad stukje van 10 km hebben we ongeveer drie uur gedaan.

Over de weg van Oruro naar Potosi kneep ik hem want op de kaart is dat van de 280 km ongeveer 180 km dirt road. Laat de regering nou net dit stuk geasfalteerd hebben een jaar geleden. Met die mazzel was Potosi bereiken dus een eitje.

Morgen vertrek ik met maar liefst 3 offroad motorfietsen naar Uyuni. Daar volgt voor mij de keuze of ik de zoutvlakte naar Chili (300km) kan oversteken of niet. De berichten over het zout zijn wisselend, staat er water op of niet? Als het nat is houdt het op, droog is geen punt (behalve benzine, water, etc). De weg naar Uyuni is in ieder geval niet geasfalteerd. We vertrekken vroeg omdat de regen meestal (!) in de middag begint.

3 Responses to “Opnieuw een roadblock”

  1. Joyce zegt:

    Hoi JG,
    Dat was een mooi staaltje modderworstelen zo te zien.
    We horen je weinig over spierpijn, ben je inmiddels zo’n gespierde spijker dat je er geen last meer van hebt???We zijn heel benieuwd wat het gaat worden, moeilijke keuze wel of niet de zoutvlakte over, zal wel afhangen van de omstandigheden ter plekke.
    In ieder geval goed dat je niet in je uppie loopt te klooien.
    Weinig berichten over de lokale chica’s, geen tijd voor zeker?
    Veel succes met de volgende etappe,
    Groetjes,
    Erik Jan, Joyce en Connor.

  2. heleen & dirk zegt:

    Namens JP hartelijk bedankt voorje telefoontje en je kaart. In de Bosatlas wordt bijgehouden waar je bent. JP heeft via (mij) marktplaats een hometrainer gekocht om zijn stramme botten wat meer te kunnen bewegen. Hij zegt dat hij 2 x 3 minuten per dag hiervan gebruik maakt. (ik geloof er niks van). Maar dasa nie zo belangrijk het zit toch tussen de oren. Alst ie zo door gaat haalt ie makkelijk de 100 met wat klagen over nierstenen enzo. Ooktante Lenie zit al op de fiets, als ze tijd heeft, want die ziet natuurlijk dat de conditie van JP beter wordt en wil nie achterblijven. Niks viagra gewoon fietsen!!!!!.

  3. freddy salas zegt:

    hi,friend i hope you enjoy your trip, i want to know how about you?

Leave a Reply

Kommentare zu diesem Post abonnieren.