Playas del Coco, Costa Rica, 23 augustus 2009
Het is een andere wereld waar ik in ben beland. Na de zaterdag met een live optreden van Uel Jackson uit Texas en benzine geld inzamelen voor Betsy blijft het feest in La Vida Loca. Alhoewel ik klaar ben om te gaan blijf ik hangen, helemaal begrijpen doe ik dat niet. Met de yankees waarmee ik optrek uit Oklahoma en Louisiana is het goed vertoeven. De vele activiteiten die hier te doen zijn laat ik links liggen. Maar via-via gebeurt er van alles: via-via trek ik een dag er op uit met een oorspronkelijk Franse tweemaster uit 1957, via-via mag ik een 1200cc Jetski loslaten op het water, tot bijna 60 mijl op het water trek ik die vol open, dat is sneller als ik op de weg rij! Via-via maak ik de zonsopgang mee vanaf een powerboot (twee 8-cilinder 454 cubic inch motoren van elk 450 pk). Dinsdag duikt Derek, de producer, tot mijn verassing alweer op. Eerder terug uit het regenwoud om hier nog wat rond te hangen. Uiteraard betekent dat een paar dagen blijven hangen om met hem op te trekken.
Het is vrijdag als ik terug kom sloffen uit het dorp op m’n versleten Croc’s, shorts en kado bar t-shirt met boodschappen tas behangen als twee motorrijders vlak voor me stoppen. Een Kawasaki en een BMW, helemaal uitgerust voor de grote reis in kleding en bepakking zoeken ze een parking met hotel. Na een kort praatje schudden we handen en leer ik dat zij vanuit Canada onderweg zijn. Nog voor ik mezelf voor kan stellen onderbreekt Marcus me: ‘ben jij de Dutch guy met de Harley? Man, we hebben al verschillende keren in Nicaragua van je gehoord’. ‘Als wij ons verhaal doen, horen we steevast in diverse variaties, ken je de Hollander met die oude Harley, onderweg vanuit Alaska’, ‘volg je zijn spoor?’ Het meest geweldig is echter ‘je weet vanzelf als je hem tegenkomt, hij heeft altijd een grote glimlach op zijn gezicht´. Wow, dat is nog eens een compliment en zo voel ik het ook nog steeds, iedere dag ben ik oprecht dankbaar voor de mensen die ik ontmoet, de ervaringen die ik mag beleven en simpelweg voor hetgeen ik mag doen. Als ik het op de keper beschouw: materieel gezien ben ik van mijn leven nog nooit zo arm geweest als nu, ik leef al een jaar vanuit m’n grote plastic motortas, variatie in kleding is er alleen als ik ook zoals hier t-shirts kado krijg, maar geestelijk gezien ben ik altijd gelukkig zoals gelukkig zijn kan zijn! Ondanks ziek, pech & momenten van alleen of melancholie, iedere dag in vrijheid doen wat ik mag doen is het grootste geschenk dat ik ooit heb mogen ontvangen!
De twee Canadezen gaan hier vandaan voor een tijdje ieder zijns weegs, Scott duikt onder in het regenwoud en Marcus wil graag een paar dagen met me oprijden. Het plan voor zijn roadtrip: Canada – Argentinie – Zuid-Afrika – Europa – Mongolie – Japan, twee jaar of meer. Maandag vertrek ik. Net zoals met Vern in Mexico, opnieuw met een Kawasaki KLR 650 eencilinder in mijn kielzog. De route van Martijn, langs de kust met de veerboot naar Punta Arenas om in San Jose de PanAmerican highway weer op te pakken richting Panama. In San Jose hoop ik een oliefilter te vinden, mag inmiddels wel, het huidige filter doet al sinds Oakland, Calfornie dienst, de teller vanaf Alaska staat inmiddels op ruim 19.000km. De weersvooruitzichten zijn niet goed. Het regenseizoen is sinds een paar dagen in alle heftigheid los gebarsten en we gaan gedeeltelijk door het regenwoud, regenseizoen in het regenwoud, ben benieuwd. Vanaf vertrek zal ook de temperatuur fors gaan zakken. Hier aan de kust is het warm, heet en meestal droog. Vanaf San Jose regenwoud en bergen, in Panama zal dat pas veranderen. Wat ik niet begreep, waarom blijven hangen, valt opnieuw in de categorie niets gebeurt zonder reden: Ik zie er naar uit om een paar dagen met Marcus op te rijden, het spoor dat ik in Centraal Amerika trek voor even naast een ander zijn spoor.
Ha Jan Gerben.
Fijn om weer wat van je te horen.
Dinsdag ben ik met Johan, Arja en de kids naar Avifauna geweest. Was mijn verjaarsccadeau. We zagen heel wat vogels uit Zuid – Amierika ook tijdens de show. Ik zei tegen Johan dat jij ze vast echt in de natuur gezien.
Je bent al een aardige beroemdheid, begrijp ik. Allen zijn lukt niet echt. Daarvoor wonen er teveel mensen op deze aardbl.
Maar jw komt nog steeds aardige mensen tegen.
Hier is het 27 graden, droog en warm.
Jan Pieter is vorige week maandag 10 dagen op vakantie naar Ierland gegaan. Als ik het goed begrepenheb van Johan is hij met de JOng intratoers, Een vliegreid en met de bus naar Dublin. Ne, het is niet zijn eerste keer. Jarengeleden is hij net zijn moeder in Canada op familie bezoek geweest.
Waar ben je nu naar op weg?
Rij voorzichtig .
Ik ga eten, en eens kijken hoe ik eigenlijk op Hyves kom. Johan en Arja hebben me erop gezet. Als ik snap hoe het werkt kan ik BSV (de activiteiten van de Bruce Springsteen Vereniging) lezen. Jan Pieter zit er ook op.
Ik stop weer eens. Die ”kleine” ruce van me wil ook etem. Het is wel een dwingeland. Ik mag niet zomaar de deur uit. Dan moet ik eerst eten voor hem klaarzetten. Meneer gaat op mijn rollator zitten en weigert te doen wat ik vraag. Hij is net doof, maar doet alsof.
Nou goeie reis. Ik zet zo een foto van hem op je mail.
Groetjes van Ariena
Hoi JG,
leuk hoor om alle activiteiten te ondernemen. Hier krijg je daarvoor absoluut geen gelegenheid. Fijn om te horen dat je in ieder geval gelukkig bent en ach dat leven uit een tas is niet erg. Je leert de waarde van zaken en neemt niet alles zomaar aan.
Ik hoop dat je niet al teveel regen en (muggen) , want die krijg je er gratis bij, krijgt.
Hier warm nazomer, wel lekker.\Ik ben net zelf terug uit Italie. Erg warm maar wel even lekker om te ontspannen.
Nou ik hoor graag snel weer van je tocht.
Rij voorzichtig.
Helen
Hi JG,
wat geweldig om te horen, dat je het nog zo enorm naar je zin hebt tussen al die Amerikanen als Jimbo en Derek, daar! Je bent er wel heel lang gebleven dan, zit ik me net te bedenken. Wij waren daar zo’n 2 weken geleden ofzo. Wij zijn helaas zaterdag de 22e terug in Nederland gekomen, na een heerlijk periode in Playa Avalanes, Manuel Antonio en het overweldigende Corcovado. Wat een geweldige verhalen heb je toch, dacht dat ik er al heel veel van je gehoord had, maar I was wrong!!
Doe de groetjes aan Derek en doe voorzichtig, de wegen zijn erg slecht, he?!!
Kus, Mirella
Ha die Gebster,
Goed om te lezen dat het je goed gaat. Uiteraard superrelaxed gevoel om lekker lang op vakantie te zijn…. Zo lang mogelijk van genieten lijkt ons!!! Goed ook dat je weer (een beetje) on the road ben, zie je weer wat anders. Als je nog even wacht is het weer zomer in Zuid Amerika (lekker hoor).
Wij zelf moeten het nu stellen met drie weken Namibie op 2 BMW’s 650GS ook vervelend
Bouw van de boot is begonnen tekening definitef, bak is gestort kortom als het mee zit dan met de kerst een nieuwe (warme) boot!
Have fun!
Dennis en Marion