Archive for januari, 2009

Fields of swords

zaterdag, januari 31st, 2009
Fields of swords

In Tepic gaat het bijna mis. Vanaf de bergen gezien is al snel duidelijk dat Tepic een forse stad is, dat had ik niet verwacht. In het donker ben ik eerst de verkeerde richting opgegaan. Weer op het goede pad heb ik lang tijd nodig om een betaalbaar hotel te vinden. Tepic kent vrijwel geen toerisme maar is een industriestad, hotels zijn veelal zakenhotels en dus erg prijzig. Hotels waar Mexicanen zelf verblijven (veelal arbeiders in de week) zijn minder goed aangegeven. Als ik in een smalle zijstraat van een zijstraat van een zijstraat achter een geldtruck wacht waar net drie bewakers zijn uitgestapt, zet de chauffeur zijn truck in de achteruit. Ik sta te dichtbij. Even niet goed opgelet, moe van de hitte en het rijden. Hij geeft fors gas. Springen of terug? Als een gek step ik terug en in de kant. Achter me rijst een luid getoeter op. De bewakers schreeuwen en de chauffeur trapt op zijn rem, op zo´n halve meter van mij, en geeft fors gas, dit keer vooruit.

(meer…)

Roadtrip & road of life

zondag, januari 25th, 2009
Roadtrip & road of life

Op de vraag van de 10-jarige buurjongen van Burt Monroe in Nieuw Zeeland of snelheidsrecords breken niet gevaarlijk is, antwoord Burt in de film ´World´s fastest Indian´: ´risk is the spice of life´(risico geeft smaak aan het leven).

Vorig weekend heb ik de keuze gemaakt om door te gaan met mijn roadtrip. Met mijn werkgever heb ik geen overeenstemming kunnen bereiken over een verlenging van mijn verlof. De consequentie daarvan is dat ik ontslag heb genomen. Daarmee ga ik een hoop onzekerheid en meer risico tegemoet, dat gold al voor de roadtrip (hoe ver ga ik komen) maar nu ook voor de periode na mijn terugkomst (geen werk). Ik heb er vertrouwen in dat mijn levenspad een positief vervolg zal hebben.

(meer…)

Like a talking stone

zondag, januari 18th, 2009
Like a talking stone

De woestijn blijft het centrale thema na Santa Ana. Via Guymas, verandert het landschap pas vlak voor Los Mochis. Door volop irrigatietechniek toe te passen zie ik af en toe water in slootjes en zelfs de rivier bevat wat water. Drie dagen woestijnlandschap is saai. Continue bergen in de verte en daarvoor wat lage struiken, een boom hier en daar en uiteraard cactussen in verschillende soorten en maten. De enige afleiding is tanken  (benzine en water), een tolstation met straatverkopers, een sporadisch dorpje (snelweg loopt daar dwars door heen, vreselijke verkeersdrempels zorgen voor stapvoets  tempo) en militaire controleposten. De controles laten mij tot nu toe ongemoeid, zij zijn meer bezig met verkeer richting USA. Meestal zijn het een stuk of 20 a 30 soldaten, zwaar bewapend en niet-te missen leger Hummers met grote mitrailleur met in de zon fel glimmende patroonbanden die op jouw weghelft gericht staat. Vlak voor Los Mochis is dat anders. Een paar honderd soldaten laten alles en iedereen uitstappen en keren alles ondersteboven. Tussen de steden rijden veel grote bussen, ook zij moeten stoppen en uitpakken. Ik ben alleen op mijn weghelft en vlak voor de controle hikt Betsy op de enorme verkeersdrempel. Met wat kunstgrepen houdt ik de motor draaiende. Onder een enorme partyluifel hangen kerels in vaalwitte plastic stoelen in zwarte en grijze pakken, zonnebrillen en eveneens zwaar bewapend. Mijn gestuntel leidt er toe dat 1 van hen mij gebaard om toch vooral vaart te maken en door te rijden, hij zwaait wat met zijn machinegeweer nonchalant in 1 hand naar me om dat duidelijk te maken, geeft een apart gevoel van binnen.

(meer…)

Model 1954

zaterdag, januari 10th, 2009
Model 1954

Zaterdagavond in Santa Ana (Sonora, Mexico). Een gehucht waar de rijksweg zich splitst richting uiteindelijk kust (Zee van Cortez) en binnenland. De rijksweg houdt op voor het gehucht, wringt zich door de enige geasfalteerde straat van Santa Ana en krult om een heuvel om daar als twee rijkswegen verder te gaan. Door de hoofdstraat trekt een oneindeige stoet vrachtwagens, autobussen, afgeladen pick ups en een enkele personenwagen. Het licht van de koplampen toont het stof vermengt met benzinedampen van de volgas optrekkende trucks en de dampen van de langs de hoofdstraat opgestelde eettentjes. Het geurt naar benzine, rubber en vlees. Overal zijn zwerfhonden en -katten. Het enige treinspoor snijdt dwars door de hoofdstraat met een onbewaakte overweg waarvan het licht continue rood knippert. Een goederentrein hoor ik ver voor het dorp starten met toeteren en tegen de tijd dat de trein bij de overgang is staat iedereen keurig stil. Veel cowboyhoeden, baseballpetjes en wollen mutsen, het is tenslotte winter. Na mijn steak waar een gemiddeld gezin een aardige maaltijd aan zou hebben loop ik de hoofdstraat af. Aan het einde van de straat, verlicht de maan het silhouette van een cactuslandschap in het donker van de nacht. Ik ben in Mexico!

(meer…)

Che for protection

donderdag, januari 8th, 2009
Che for protection

Van de Arizona prairie naar de sneeuw van Vancouver. De Kerst begon voor mij bij de Musheno’s in Arizona, kon niet beter, op tijd voor de Kerstnachtdienst en daarna een borrel bij vrienden van hen. De volgende morgen na het Kerstontbijt heb ik het vliegtuig genomen naar Vancouver om de rest van de Kerst en Oud&Nieuw bij Michelle en vrienden door te brengen. Vancouver gaat gebukt onder een ongekende sneeuwval, iedere dag sneeuw ondanks de dagelijkse voorspelling van regen & dooi en daarmee verandert de stad in een winter wonderland (sinds half december 105 cm!). Na nieuw jaar weer terug en tijd voor de laatste voorbreidingen voor het Spaanstalige vervolg van de roadtrip.

(meer…)